Geçtiğimiz hafta asrın felaketinde yardım ve bağış konusunu verilerle ortaya koymaya çalışmıştım. Çünkü ilk gün için eksiklerin olduğunu dile getirdiğimiz gibi; yaşadığımız felaketin akut etkilerini bertaraf edebilmek için ortaya konulan yoğun çabanın da görünür olması gerekiyordu.
Depremin üzerinden tam iki hafta geçti. Göçük altında kalana, göçük altından çıkana, yaşayana, yaşamını yitirenlerden geride kalana, kurtarmaya çalışana, kurtarana, evinden takip edene, özetle canım ülkemin her metrekaresinde nefes alan her yurttaşa her dakikası acı veren, yaşaması da, dile getirmesi de kolay olmayan 2 hafta… Hala içimiz yanıyor. Her ne kadar duygularımız aklımızı kontrol altına almaya çalışsa da bundan sonraki süreçte doğru adımlar atabilmek için ise, hızlıca silkelenmemiz gerekiyor. Bundan sonra ne yapacağız?